Μάτια μου, έτσι όπως φθινοπωριάζει έρχονται πιο έντονα οι μνήμες. Είναι σαν να γεύομαι το φιλί σου μες στη ψύχρα και να κουμπώνω στην αγκαλιά σου.
Μίσεψες νωρίς, πώς μπόρεσες; Και τώρα ξαναγυρίζεις. Να μαζέψεις τι; Τα κομμάτια ολούθε;
Δύσκολη απόφαση. Με πόνο γράφονται οι ιστορίες αγάπης. “Ας ερχόσουν για λίγο…” ακούω στο ραδιόφωνο. Και πάλι μια μαχαιριά θα ‘ταν.
Ας είναι. Ας νιώθουμε την ανατριχίλα του Σεπτέμβρη κι ας είναι ο καθένας στη φωλιά του.
Νιώθω το κάλεσμά σου, αλλά προτιμώ να μην απαντήσω. Για ποιο λόγο να ξανανοίξει ο φαύλος κύκλος;
Της Στέλλας Σωτήρκου
Advertisements