Σε βλέπω να μεγαλώνεις και χαίρομαι παιδί μου. Γελάς και νιώθω να λάμπει ο ήλιος. Αλλά κι ένα τσίμπημα στην καρδιά. Ότι σε λίγο καιρό κι εσύ θ’ ανοίξεις τα φτερά σου και θα φύγεις…

Όχι, δεν σταματά η ζωή! Μόνο θα ζω με την αγωνία όταν θα βρίσκεις τρικλοποδιές στην ζωή σου, να σε συμβουλεύω. Και πάνω απ’ όλα να ‘σαι υγιής και χαρούμενος.

Μέρες γκρίζες περνάμε. Αλλά πίσω απ’ τη σκιά κρύβεται η ελπίδα, το χαμόγελο. Εσύ με τα νιάτα σου και την όχι ακόμα τσαλακωμένη διάθεση, να πετάξεις μακριά! Να τρέξεις μπροστά, να νικήσεις όλα τα εμπόδια!

Κι αν κάποια στιγμή λυγίσεις, να ξέρεις ότι θα ‘μαι εδώ πάντα, για μια αγκαλιά, έναν ώμο να κλάψεις, ένα φαγητό φτιαγμένο με αγάπη. Γιατί η αγάπη σώζει…

Της Στέλλας Σωτήρκου