Σε μια αναδρομή του παρελθόντος, θα αναγνώριζες πως οι περισσότερες αποφάσεις σου επηρεάστηκαν από την ανάγκη της αποδοχής των πράξεων σου, από την ανάγκη της επιβράβευσης των κατορθωμάτων σου. Η προσωπική σου όμως επιθυμία, οι ανάγκες σου, ο αυθορμητισμός σου, παραγκωνίστηκαν από την επιρροή των γύρω σου. Αν κάποια στιγμή έβλεπες τη ζωή σου από το τέλος προς την αρχή, θα συναντούσες τη βαθιά επιθυμία σου να συγκρούεται με τις επιθυμίες των άλλων. Στα μάτια τους, οι ανάγκες σου ήταν ανέφικτες. Δεν σε άφησαν να απογειωθείς, να δημιουργήσεις αυτό που ήθελες. Δεν πίστεψαν στις ικανότητές σου. Κι αυτό σου το μετέδωσαν… σε προσγείωσαν. Έτσι δίστασες…
Και ήρθε ξαφνικά η στιγμή που θέλησες να πάρεις πίσω τη δύναμη σου, να επαναπροσδιορίσεις τις επιλογές σου, να νιώσεις κυρίαρχος του εαυτού σου, να απαλλαχτείς από υποτιμητικά βλέμματα που σε ωθούσαν στο τέλμα. Που σου έκοβαν τις ελπίδες, τα όνειρα για μια ζωή που είχες οραματιστεί. Άφησες πίσω σου όλες τις λάθος επιλογές που είχες πάρει και έγινες ξανά εσύ ο καθοδηγητής της ζωής σου. Είσαι όμως σίγουρος πως θα πετύχεις; Όχι… αλλά τουλάχιστον θα είναι δικιά σου η αποτυχία, από την οποία θα μάθεις για να πας παρακάτω.
Σοφία Β.