Δεν είναι η αγάπη δεδομένη σου έλεγα, δεν είναι δεδομένοι οι άνθρωποι δίπλα μας. Ο έρωτας θέλει φως και αέρα για ν’ ανθίσει, θέλει χρώματα και μουσικές για να δυναμώσει. Χρειάζεται αγκαλιές ο έρωτας, χρειάζεται φιλιά, χρειάζεται όμορφα λόγια και πράξεις να τα στολίζουν. Χρειάζεται χέρια σφιχτά δεμένα, γέλια δυνατά και βλέμματα βαθιά. Χρειάζεται νοιάξιμο, χρειάζεται εμπιστοσύνη και σεβασμό, χρειάζεται χρώματα και όμορφα ηλιοβασιλέματα. Χρειάζεται “Είμαι εδώ, μη φοβάσαι!” και “Πιστεύω σε σένα, ξέρω πως θα τα καταφέρεις!” και “Μπράβο! Είμαι περήφανος για σένα!”.

Χρειάζεται όλα αυτά για να μπορεί να αντέξει σε σφοδρές καταιγίδες, σε ξαφνικούς σεισμούς κι απρόσμενες μπόρες. Χρειάζεται όλα αυτά για να έχει δύναμη να παλέψει κάθε κακό, κάθε αναποδιά, κάθε εμπόδιο. Χρειάζεται να μην θεωρούνται δεδομένα τα αισθήματα, για να μπορεί ο έρωτας ν’ αντέξει όλα τα προβλήματα που δεδομένα θα φανούν. Δεν είναι η αγάπη δεδομένη, δεν είναι δεδομένοι οι άνθρωποι δίπλα μας, στο έλεγα μα εσύ κρατούσες σφαλιστά μάτια και χείλη. Στο έδειχνα, μα εσύ ταξίδευες με το μυαλό σου γεμάτο σιγουριά κι αδιαφορία.