Ποτέ δεν μου άρεσε ο κυνισμός, η μάζα, οι πολλοί… Υποκρισία, προσωπεία, συμφέρον, οχλαγωγία, επικρίσεις, διακρίσεις…
Πάντα είχα ένα δικό μου κομμάτι ουρανό, που πήγαινα όταν ήθελα να ξεφύγω, να με βρω…
Μια ασυμβίβαστη ονειροπόλα, που έλπιζε στον κόσμο που είχα φανταστεί! Ίσως μια ουτοπία, ένα όνειρο απατηλό, αλλά είναι κομμάτι μου και είμαι εγώ!
Χωρίς ελπίδα δεν μπορώ να ζήσω, θα πνιγώ! Την σανίδα μου ψάχνω για να μπορέσω να σωθώ!
Η σανίδα σωτηρίας μου είναι ο κόσμος μου, είμαι εγώ… και μέσα στον κόσμο μου είσαι και εσύ… και είμαι σίγουρη ότι κι εσύ ένα τέτοιο κόσμο έχεις φανταστεί…
Stella
Advertisements