Το κάστρο μου απόρθητο!

Εισβολείς… Δεν ξέρω αν βρήκαν παράδρομο και μπήκαν ή αν τους άνοιξα εγώ!

Τα τείχη μου από χρόνια προσεκτικά κτισμένα, σπιθαμή προς σπιθαμή, τούβλα, λάσπη, τσιμέντο.

Το καταφύγιο μου, από τους εισβολείς και τα πυρά τους!

Η γυμνή αλήθεια του εαυτού μου, το κέντρο μου, η βάση μου, η προστασία, η ασφάλειά μου.

Η είσοδος επιτρέπεται μόνο περνώντας τις εκάστοτε δοκιμασίες, αλλά και τότε μόνο μέχρι τον προθάλαμο.

Στο κάστρο μου μπήκαν εισβολείς με ανοιχτή την πόρτα….

Από Stella