Πόσες φορές δεν μίλησες σε κάποιον για τα όνειρα ή τους στόχους σου και δεν έσπευσε να σε προσγειώσει απότομα, μιλώντας σου (ίσως και με επιχειρήματα) για τις απροσπέλαστες δυσκολίες και τη ματαιότητα κάθε προσπάθειάς σου, προς την επίτευξή τους; Πόσες φορές, οι συμβουλές αυτές, δεν συνοδεύτηκαν από ατάκες του τύπου, “Εγώ για να μην απογοητευτείς σου μιλάω!” ή “Τζάμπα κόπο / χρόνο / χρήμα θα δώσεις και δεν πρόκειται να καταφέρεις τίποτα!” και φυσικά το “Εγώ για το καλό σου στα λέω!”; Και εννοείται πως όταν όλα αυτά βγαίνουν από χείλη ανθρώπων, που ξέρεις πως πραγματικά έχουν καλή πρόθεση, τότε είναι σχεδόν σίγουρο πως ψαλιδίζονται τα φτερά σου.

Όταν έχεις κάποιο όνειρο ή σχέδιο για το μέλλον, τις περισσότερες φορές το μοιράζεσαι με κοντινούς σου ανθρώπους. Βασιζόμενος στην καλή τους πρόθεση, στις περισσότερες γνώσεις τους λόγω ηλικίας ή εμπειρίας για το θέμα, αλλά κυρίως για να ακούσεις και μια δεύτερη γνώμη, δίνεις μεγάλη βάση σ’ αυτά που θα σου πουν. Αυτό, δεν είναι σε καμία περίπτωση κακό, ίσα – ίσα, μια δεύτερη οπτική μπορεί να είναι πιο καθαρή κι αντικειμενική απ’ τη δική σου. Είναι όμως πάντα σωστή;

Υπάρχει ανέφικτο όνειρο; Υπάρχει απραγματοποίητος στόχος; Πιθανότατα ναι. Προσπάθησες όμως με όλες σου τις δυνάμεις να δώσεις σάρκα και οστά στο στόχο σου, πριν τον βάλεις στην κατηγορία “μη πραγματοποιήσιμος”; Έκανες πραγματικά ότι μπορούσες για να τα καταφέρεις να πιάσεις το όνειρό σου, πριν το χαρακτηρίσεις ακατόρθωτο; Μήπως τα “δεν θα μπορέσεις” των άλλων, είναι μια δικαιολογία στον ίδιο σου τον εαυτό, γιατί φοβάσαι να προσπαθήσεις; Μήπως ο φόβος της αποτυχίας ή ο φόβος του κόπου της προσπάθειας σε κρατάει πίσω; Μήπως δεν έχεις εμπιστοσύνη στις δυνάμεις ή στον εαυτό σου τον ίδιο;

Ποιος μπορεί να ορίσει κάτι ως “αδύνατο” χωρίς να έχει προσπαθήσει να το κάνει δυνατό; Ποιος μπορεί να χαρακτηρίσει κάποια όνειρά απλησίαστα, αν δεν έχει απλώσει όσο πιο μακριά μπορεί τα χέρια του, για να τα αγγίξει; Ποιος είναι ικανός να σου πει με απόλυτη σιγουριά, πως αυτό που θες είναι “ανέφικτο”;

Πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου και να μη δειλιάζεις μπροστά στη σκληρή δουλειά και στην επίπονη προσπάθεια. Να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου και να επιμένεις. Πρέπει να μη φοβάσαι να προσπαθήσεις, ακόμη κι αν χίλιες φωνές γύρω σου λένε πως “Δεν μπορείς να τα καταφέρεις!”. Αυτές οι φωνές δεν θα πρέπει να σε αποθαρρύνουν, αλλά να τρέφουν το πείσμα σου. Τα “δεν μπορείς” είναι αυτά, που έκαναν πολλούς ανθρώπους να καταφέρουν να μετακινήσουν βουνά, γι’ αυτό σε κάθε “Δεν μπορείς”, η σωστή απάντηση είναι “Just watch me!”.

Της Κικής Γιοβανοπούλου