Πολύχρωμα λαμπάκια, χαρούμενα τραγούδια, λαχταριστές μυρωδιές γλυκών, αγκαλιές, φιλιά, παρέες… όλα αυτά δεν συνθέτουν τις γιορτές; Οι γιορτινές μέρες είναι η καλύτερη ευκαιρία να ξεκουραστούμε, να ηρεμήσουμε και να βρεθούμε με αγαπημένα πρόσωπα σε χαλαρούς ρυθμούς. Τι γίνεται όμως μ’ αυτούς που για κάποιο λόγο δεν βρίσκονται μ’ αγαπημένα πρόσωπα;
Μοναχικές γιορτές δεν κάνουν μόνο οι μοναχικοί άνθρωποι. Μοναχικές γιορτές μπορεί να κάνει κάποιος που μόλις χώρισε, που βίωσε μια απώλεια… Μοναχικές γιορτές μπορεί να νιώσεις ότι περνάς, όταν είσαι μόνος στους 4 τοίχους του σπιτιού σου ή όταν είσαι σ’ ένα μέρος με πολύ κόσμο και λείπει αυτός ο ένας που θα ήθελες να ‘χεις πλάι σου. Μοναχικές γιορτές μπορεί να περάσουμε όλοι σε κάποια φάση της ζωής μας… Η έννοια της μοναξιάς είναι υποκειμενική και το πως τη βιώνει ο καθένας, προσωπική υπόθεση.
Η μοναχικότητα είναι επιλογή, η μοναξιά όχι πάντα κι αν δεν είναι επιλογή, είναι σκληρή! Στις γιορτινές μέρες που όλα είναι πιο έντονα, τα χρώματα, οι ήχοι, οι μουσικές… σ’ αυτές τις μέρες που οι περισσότεροι βρίσκονται με φίλους, συγγενείς, αγαπημένα πρόσωπα… σ’ αυτές τις μέρες, το πρόσωπο της μοναξιάς γίνεται αδυσώπητο! Για εκείνον που βιώνει κι αυτές τις μέρες μοναχικά, τα χρώματα είναι άχρωμα, οι μουσικές εκκωφαντικά αθόρυβες, οι γεύσεις άγευστες κι η μοναξιά πιο αβάσταχτη από ποτέ! Είναι σκληρό να αισθάνεσαι μόνος κι η σκληρότητα αυτή τις γιορτινές μέρες πολλαπλασιάζεται!
Δεν είναι πως δεν θες να βλέπεις χαρούμενους ανθρώπους, αγαπημένες οικογένειες ή κεφάτες παρέες, είναι πως αυτά τα θεάματα στα μάτια σου, κάνουν τη δική σου μοναξιά ακόμη πιο δύσκολη, την ζωή σου να μοιάζει ακόμη πιο μίζερη κι αυτό που σου λείπει, να φαίνεται ακόμη πιο μακρινό κι άπιαστο. Τα φωτεινά χρώματα, κάνουν μεγαλύτερη αντίθεση στο δικό σου γκρίζο, η μουσική, τα γέλια και τα τραγούδια, κάνουν μεγαλύτερη αντίθεση με την απέραντη σιωπή στην ψυχή σου κι οι αγκαλιές και τα φιλιά, ματώνουν θαρρείς τα άδεια χέρια σου.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που μετρούν αντίστροφα για το τέλος των γιορτών, αυτοί που περιμένουν την επιστροφή στην καθημερινότητα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που περιμένουν ανυπόμονα να έρθει η ώρα που τα πολύχρωμα λαμπάκια θα κρυφτούν στο πατάρι για ακόμη ένα χρόνο. Όταν η μοναξιά της ψυχής σε κατακλύζει, νιώθεις πιο ήρεμος στην ασφάλεια της ρουτίνας. Όλα δείχνουν λίγο πιο εύκολα όταν η αγάπη δεν γιορτάζει. Κάποιοι από μας θα κάνουν και φέτος μοναχικές γιορτές…
Χρόνια πολλά σε όλους…
Της Κικής Γιοβανοπούλου
‘Ετσι, όπως τα λέτε.Το’ χα περάσει στο παρελθόν..Δεν με χώραγε ο τόπος, θυμάμαι.Και, που ήμουν με ανθρώπους, μόνη ένοιωθα..Χάλια ήταν. Πήγε και ας μην ξανάρθει.Χρόνια Πολλά να έχετε και του χρόνου με υγεία και όπως αγαπάτε να περάσετε τα Χριστούγεννα!!
Δυστυχώς οι περισσότεροι έχουν βιώσει κάτι αντίστοιχο, τουλάχιστον να είναι κάτι παροδικό… Καλές γιορτές και σε σας! Ότι επιθυμείτε!
Καλημέρα! Καλές γιορτές! Πόσο με άγγιξε αυτό το άρθρο που δείχνει την άλλη όψη του νομίσματος, τη λιγότερο φωτεινή… γιατί σίγουρα κανείς δε μπορεί να τη χαρακτηρίσει σκοτεινή… Μπράβο για το αφιέρωμα σε αυτούς που έχουν αγκαλιάσει τη μοναχικότητα και ακόμα πιο μπράβο σε όσους βρίσκουν χρόνο να αφιερώσουν σε αυτούς…
Όλοι κατά καιρούς έχουμε βιώσει σκοτάδια ψυχής. Με εσωτερική δύναμη κι αληθινούς ανθρώπους στο πλάι μας μπορούμε να ξαναβρούμε το φως της ζωής! Καλές γιορτές και σε σένα!