Μπορεί να έχουμε φτάσει στο φεγγάρι, να μπορούμε να κλωνοποιήσουμε ζωντανούς οργανισμούς και να επικοινωνούμε με ανθρώπους στην άλλη άκρη της γης απλά με το πάτημα ενός κουμπιού, υπάρχουν όμως δύο πράγματα που μάλλον δεν θ’ αλλάξουν ποτέ! Όσα χρόνια κι αν περάσουν, η κονσέρβα του zwan δεν θα ανοίγει χωρίς το ειδικό κλειδάκι (ούτε με κομπρεσέρ!) και οι αντιβιώσεις θα έχουν απαίσια γεύση! Με την κονσέρβα του zwan (που είναι αδιαμφισβήτητα μείζον θέμα) θα ασχοληθούμε κάποια άλλη στιγμή. Το θέμα μας σήμερα είναι άλλο! Η αντιβίωση και πιο συγκεκριμένα, η αντιβίωση στα παιδιά!
Δεν ξέρω ποιο “άρρωστο” μυαλό σκέφτηκε πως η γεύση της αντιβίωσης (ενός φαρμάκου που το παιδί ΠΡΕΠΕΙ να πάρει στην ΣΩΣΤΗ ποσότητα) δεν παίζει ρόλο! Δεν ξέρω ποιος “φωστήρας” δημιουργός αντιβιώσεων, αποφάσισε πως σημασία έχει μόνο η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου και όχι η ευχάριστη γεύση! Το μόνο που ξέρω είναι πως το να δώσεις αντιβίωση σε παιδί, είναι πιο δύσκολο κι απ’ τους δώδεκα άθλους του Ηρακλή μαζί!
Ξεκινάς με το καλό… “Έλα αγάπη μου… Έλα φως μου… Έλα μάτια μου…”
Συνεχίζεις με επιχειρήματα… “Πρέπει να το πάρεις για να γίνεις καλά… Να γίνεις δυνατός σαν τον Spiderman… Ο γιατρός είπε πως πρέπει να το πιεις όλο…”
Σειρά έχουν οι δωροδοκίες… “Πιες το και θα σ’ αφήσω να παίξεις με το κινητό μου… Πάρε το φάρμακό σου και θα σου φτιάξω το κέικ που σ’ αρέσει… “
Ακολουθούν οι απειλές… “Πιες το γιατί θα σου εξαφανίσω το tamplet… Πάρε το φάρμακο γιατί δεν έχει τηλεόραση για 1 μήνα… Πιες το γιατί θα σε πάω στο νοσοκομείο και θα στο δώσουν με κάτι σύριγγες ναααα…”
Και τέλος, φτάνουμε στις φωνές, τις υστερίες και τα ουρλιαχτά! Λέξεις που δεν πρέπει το παιδί ν’ ακούει, μπλεγμένες με ιαχές πολέμου και μια μαμά στα πρόθυρα της παράνοιας!
Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί ο εξαίρετος κατά τ’ άλλα επιστήμων, δεν σκέφτηκε πως θα μπορούσε να δώσει στην αντιβίωση μια γεύση σοκολάτας, καραμέλας ή έστω φράουλας! “Όοοοοχι! Εγώ το χρέος μου το έκανα! Έφτιαξα την αντιβίωση! Σιγά μη σας το κάνω και ευκολάκι! Βρείτε τρόπο να τους το δίνετε!” φαντάζομαι πως είπε κι αποχώρησε τινάζοντας την εντυπωσιακή κόμη του. Και μείναμε εμείς οι δόλιες μανούλες να τον κοιτάζουμε με μάτια βουρκωμένα και απεγνωσμένο βλέμμα…
Η αντιβίωση είναι ΑΠΑΙΣΙΑ και το να πρέπει να τη δώσεις στο παιδί ΤΡΟΜΑΧΤΙΚΟ! Αν όμως πρέπει να την πάρει για να γίνει καλά, θα δοκιμάσω ξανά (και για όσες φορές χρειαστεί) όλους τους παραπάνω τρόπους, μέχρι να τα καταφέρω (κι ο Θεός βοηθός)!
Της Κικής Γιοβανοπούλου