Είναι ο άλλος 150 χρονών (ξέρεις εσύ!) και δεν μασάει μία! Και θα βγει και θα ξενυχτήσει και θα πιει και θα διασκεδάσει και θα ταξιδέψει και θα δουλέψει και σταματημό δεν θα έχει… Κι είναι κι οι άλλοι “στο άνθος της ηλικίας τους” που λένε, που μόνο εγγραφή στο καπή δεν έχουν κάνει απ’ τα 35 τους! Που αν τους πεις να βγείτε, είναι σαν να τους καρφώνεις μαχαίρι στην καρδιά… που μόλις αρχίσει να σουρουπώνει, αγκαζάρουν το πάπλωμα και λιώνουν μπροστά στην τηλεόραση… που πονάνε παντού συνεχώς… και “αχ το χέρι μου!”… “αχ το πόδι μου!”… Ξέρεις ποιους λέω… αυτούς που κάνουν πρόβα για τα γεράματα 50 χρόνια νωρίτερα… Μήπως λοιπόν η ηλικία τελικά είναι απλά ένας αριθμός; Μήπως το πόσο χρονών είμαστε, εξαρτάται απόλυτα από το πόσο χρονών αισθανόμαστε;
Λένε πως αν έχεις λεφτά δεν γερνάς ποτέ. Το να έχεις τη δυνατότητα να μην αγχώνεσαι για πράγματα που “τρώνε” όλους εμάς τους υπόλοιπους, όπως το να πληρώσεις τους λογαριασμούς σου, όταν μπορείς να αγοράσεις ότι σου καπνίσει και να κάνεις μια “καλή” ζωή βοηθάει στο να καθυστερήσεις το γήρας… Πιθανόν… Λένε πως αν έχεις περάσει σοβαρά προβλήματα κι έχεις φάει πολλά χαστούκια ζωής, μεγαλώνεις απότομα… Τα προβλήματα λένε σε γερνάνε… Μπορεί… Λένε πως πολλοί από μας, τη μια νιώθουμε 25 και την άλλη 85… ανάλογα με τη μέρα που μας περιμένει, ανάλογα με το προηγούμενο βράδυ, ανάλογα με την όψη της σελήνης στο ζώδιό μας… Ίσως…
Λένε πολλά… αν όμως κοιτάξεις βαθιά στα μάτια των “αγέραστων” ανθρώπων που γνωρίζεις, θα βρεις ένα κοινό χαρακτηριστικό… την ελπίδα… Μια ελπίδα πως όλα θα πάνε καλά, πως τίποτα δεν έχει τελειώσει, πως όλα μπορούν να διορθωθούν… Μια ελπίδα πως όσα κι αν έρθουν, θα τους βρουν όρθιους και χαμογελαστούς, έτοιμους να τα πολεμήσουν… Μπορεί να τους πουν τρελούς… χαζοχαρούμενους… αναίσθητους… Μπορεί να τους πουν δυνατούς… θετικούς… αισιόδοξους… Όπως κι αν τους πουν, αυτοί οι άνθρωποι είναι που ξέρουν να ζουν… που ξέρουν να ρουφάνε την κάθε στιγμή μέχρι το μεδούλι… Είναι αυτοί οι άνθρωποι που μεγαλώνουν αλλά δεν γερνούν…
Μήπως τελικά το πόσο χρονών αισθάνεσαι, δεν έχει να κάνει με την ημερομηνία γέννησης που αναγράφεται στην ταυτότητα, ούτε απ’ τα προβλήματα που αντιμετωπίζεις, αλλά απ’ τη στάση ζωής που έχεις επιλέξει να κρατήσεις κι απ’ την εσωτερική σου δύναμη; Μήπως η ηλικία είναι κάτι το μεταβλητό κι όχι απαραίτητα προς τα πάνω; Εσύ πόσο χρονών αισθάνεσαι;
Ps. Για σένα… που ούτε θα γεράσεις, ούτε μυαλό θα βάλεις ποτέ! 😛
Της Κικής Γιοβανοπούλου