«TEMPER TANTRUMS»  – Εκρήξεις θυμού

Δεν ξέρω αν έχετε ξανακούσει τον συγκεκριμένο όρο…  “ Temper Tantrum”… σημαίνει  «έκρηξη θυμού» και χρησιμοποιείται κυρίως για τα ξεσπάσματα οργής και θυμού που έχουν τα παιδιά. Είχα διαβάσει ένα άρθρο κάποια στιγμή αλλά ότι θα το ζούσα κιόλας δεν το είχα σκεφτεί. Πρόσφατα λοιπόν έζησα με τον γιο μου αυτό ακριβώς που περιγράφει αυτή η φράση.

Βγαίνουμε έξω από ένα κατάστημα παιχνιδιών που μόλις του έχω αγοράσει ένα παιχνίδι και μου ζητάει να μπούμε πάλι στο μαγαζί για να πάρει κι ένα δεύτερο. Του εξηγώ πολύ ήρεμα και ευγενικά ότι δεν μπορούμε να πάρουμε κι άλλο τώρα, αλλά ίσως κάποια άλλη μέρα. Συνεχίζει να επιμένει και να ανεβάζει τον τόνο της φωνής του. Του υπενθυμίζω πολύ ήρεμα ότι μόλις πήρε ένα καινούριο παιχνίδι και ότι δεν μπορούμε να αγοράσουμε και δεύτερο τώρα και αρχίζω να απομακρύνομαι για να φύγουμε. Τότε αρχίζει να φωνάζει δυνατά να χτυπάει το πόδι του στο πάτωμα και να κλαίει γκρινιάζοντας (όχι με δάκρυα), επιμένοντας να πάμε μέσα στο μαγαζί. Με λίγο πιο αποφασιστικό τόνο στη φωνή μου αλλά εξίσου ήρεμο του λέω ότι πρέπει να φύγουμε, ότι δεν θα πάρουμε σήμερα άλλο παιχνίδι και ότι το μαγαζί έτσι κι αλλιώς κλείνει. Μόλις είδε το μαγαζί να κλείνει, συνειδητοποίησε ότι δεν είναι πλέον στο χέρι του και δεν θα γίνει αυτό που θέλει, άρχισε το ξέσπασμα. Φώναζε δυνατά, σήκωνε το χέρι του προσπαθώντας να με χτυπήσει και φώναζε ότι εγώ φταίω που έκλεισε το μαγαζί και δεν προλάβαμε. Όλα αυτά βέβαια με πολύ θυμό και χωρίς σταματημό.

Αρχικά, παραδέχομαι ότι τρόμαξα. Δεν είχα ξαναδεί ποτέ το παιδί μου να ξεσπά έτσι με τόση οργή, ούτε σε μένα αλλά ούτε και σε κανέναν άλλο. Νομίζω ότι πρέπει να έμεινα για λίγα δευτερόλεπτα ανέκφραστη απλά κοιτώντας τον. Μετά, ενώ προσπαθούσα να τον σταματήσω, καταλάβαινα ότι δεν με ακούει, παράλληλα σκεφτόμουν τι μπορώ να κάνω για να τον ηρεμήσω αλλά το μόνο που μπόρεσα (με δυσκολία) ήταν απλά να παραμείνω ψύχραιμη. Δεν ήθελα να τον εκνευρίσω περισσότερο. Αφού ξέσπασε και ηρέμησε λίγο τον πήρα και φύγαμε. Στο σπίτι φυσικά επακολούθησε συζήτηση γι’αυτό που έγινε. Δεν ξέρω τι κατάλαβε και δεν είμαι σίγουρη αν θα επαναλάβει κάτι αντίστοιχο. Έτσι διάβασα και ενημερώθηκα κάποια πράγματα για να είμαι προετοιμασμένη.

Temper Tantrums είναι τα ακραία ξεσπάσματα οργής των παιδιών κυρίως νηπιακής ηλικίας. Το παιδί ξεσπάει σε κλάματα, πέφτει στο πάτωμα, φωνάζει, κλωτσάει αντικείμενα κλπ. Είναι μια αρνητική συμπεριφορά του παιδιού για να αποσπάσει την προσοχή του γονέα και  να πετύχει το σκοπό του. Το παιδί εκείνη την ώρα είναι εκτός ελέγχου, με υπερφορτωμένο νευρικό σύστημα που δεν μπορεί να χειριστεί. Είναι σε μια χαοτική κατάσταση που μπορεί να συμβαίνει γιατί υπάρχει αδυναμία να επικοινωνήσει για να εκδηλώσει την απογοήτευσή του ή οποιαδήποτε άλλη αιτία που δεν μπορεί να ανεχτεί.

Η καλύτερη αντιμετώπιση είναι να εφαρμόσουμε  στην οικογένεια ένα μοντέλο ήρεμου τρόπου συμπεριφοράς και έκφρασης, διδάσκοντας οι ίδιοι στα παιδιά μας τον πιο εποικοδομητικό τρόπο διαχείρισης θυμού. Τα παιδιά όπως γνωρίζουμε κυρίως στη νηπιακή ηλικία αντιγράφουν συμπεριφορές και έχουν τη τάση να μιμούνται.

Δεν σημαίνει ότι κάθε ξέσπασμα του παιδιού είναι temper tantrum, αλλά αν καταλάβετε ή δείτε κάποια τέτοια σημάδια καλό είναι να προσπαθήσετε πρώτα να το αποτρέψετε από το να συμβεί. Ξέρω, δεν είναι εύκολο, αλλά ένας τρόπος που ίσως βοηθήσει είναι να προσπαθήσετε να του αποσπάσετε την προσοχή με κάτι άλλο που ξέρετε ότι θέλει ή του αρέσει. Εγώ του είπα για παράδειγμα να πάμε να φάμε το αγαπημένο του φαγητό αλλά νομίζω ότι άργησα να το κάνω. Είχε ήδη αρχίσει το ξέσπασμα. Επίσης το χιούμορ είναι ένα καλός τρόπος (με μια αστεία γκριμάτσα για παράδειγμα) για να το κάνετε να γελάσει.

Αν δεν μπορείτε να το αποφύγετε, τότε βασικό είναι να παραμείνετε ήρεμοι, σταθεροί και ψύχραιμοι. Να έχετε ήρεμες εκφράσεις προσώπου γιατί τα παιδιά επηρεάζονται από τη στάση του σώματός μας. Επίσης ο θυμός είναι μεταδοτικός, οπότε αν θυμώσουμε κι εμείς, τότε το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να θυμώσει περισσότερο. Προσπαθήστε να του πείτε μόνο τα απαραίτητα και καθησυχαστικά λόγια με καθαρές και ήρεμες λέξεις. Αλλά προσοχή! Μη παραδοθείτε στις απαιτήσεις του. Διαφορετικά θα χρησιμοποιεί το θυμό για χειρισμό.

Η επικοινωνία πρέπει να γίνει με σωστά επιχειρήματα και να του εξηγήσετε μόλις ηρεμήσει και είναι σε θέση να ακούσει, τους λόγους για τους οποίους δεν έγινε αυτό που ήθελε. Προσπαθήστε να ελαττώσετε τις καταστάσεις που σας αναγκάζουν να λέτε όχι και θυμηθείτε να επαινείτε τη θετική του συμπεριφορά.

 

Συντάχθηκε από Χρύσα