Εκείνη, που θα σπεύσεις ότι ώρα νιώσεις την ανάγκη, να της πεις όσα σε απασχολούν, τα παράξενα που σου συνέβησαν μέσα στη μέρα, εκείνη στην οποία θα γκρινιάξεις για τα στραβά που έτυχαν και για τα βάσανα που περνάς. Εκείνη που πάντα θα σ’ ακούσει ευλαβικά και πάντα θα σκέφτεται λύσεις που ως άντρας δεν θα μπορούσες ποτέ (sorry guys!)… Εκείνη που σε ανύποπτες στιγμές θα σου στέλνει αστεία στιχάκια και ξεκαρδιστικά αστεία. Εκείνη που σε κάνει να γελάς, να χαλαρώνεις, κλέβοντας λίγο απ’ το βάρος που κουβαλάς, στους δικούς της ώμους. Εκείνη που ξέρεις πως δεν θα σε πρόδιδε ποτέ, που ακόμη κι αν της έβαζαν βραστά αυγά κάτω απ’ τις μασχάλες, δεν θα αποκάλυπτε όσα της εμπιστεύεσαι. Αυτή φίλε μου…

Ξέρεις ποια λέω… αυτή που θα σε κάνει να χαμογελάσεις μ’ ένα αστείο status ή με μια απ’ τις ατάκες της που σε κάνουν να λύνεσαι στα γέλια, ενώ ταυτόχρονα μπορεί η ίδια να κλαίει. Εκείνη που όσα ζόρια κι αν τραβάει, δεν θα διστάσει να ζαλωθεί και λίγα απ’ τα δικά σου. Εκείνη που σ’ αγαπάει τόσο, ώστε να σκύβει πάνω σε κάθε σου πρόβλημα κι ας έχει πίσω της εκατό δικά της να λύσει. Αυτή που χαίρεται να σ’ ακούει, ακόμη κι αν είναι για να σε παρηγορήσει και να σου πει “Χαλάρωσε άνθρωπέ μου! Θα πάθεις τίποτα στο τέλος!” και εσύ αυτόματα θα νιώσεις καλύτερα, γιατί ξέρεις ότι μαζί της μπορείς όντως να χαλαρώσεις και να είσαι ο εαυτός σου. Να είσαι ο στριμμένος, ιδιότροπος, απότομος και κρυόκωλος εαυτός σου. Γιατί εκείνη ξέρει ότι εκτός απ’ όλα αυτά, είσαι ένας άνθρωπος με χρυσή καρδιά, δίκαιος και με χιούμορ (όπως η φώτο με τις γρανίτες που της έστειλες. Θυμάσαι;). Εκείνη που θα ακούσει τα αστεία σου και θα κάνει ότι γελάει, αλλά μετά θα σου πει “Ξεκαρδιστήκαμε” με σοβαρό ύφος και θα γελάσετε μαζί.

Αυτό το πιστό σου φιλαράκι που δεν θα σ’ αφήσει ποτέ. Που μαζί σου δεν είναι “η” αλλά “το”. Αυτή τη γυναίκα που μπορεί να μη στο λέει συχνά, αλλά ξέρει ότι μπορεί να βασίζεται πάνω σου. Γιατί μπορεί να είσαι γκρινιάρης και ιδιότροπος, αλλά ξέρει ότι όταν χρειαστεί, θα της κρατήσεις το χέρι και θα της πεις “Είμαι μαζί σου”… Που σε πιστεύει και σ’ εμπιστεύεται όσο λίγους. Που σε καμαρώνει, γιατί παρά τις δυσκολίες, προχωράς μπροστά.