Φέτος κλείνετε μαζί 6 χρόνια. Πότε πέρασε ο καιρός… σαν χθες ήταν που σας σύστησε η κολλητή σου. Ούτε που το είχες φανταστεί ότι αυτή η σχέση θα γινόταν συγκατοίκηση και γιατί όχι και γάμος. Φυσικά δεν έχει συζητηθεί ακόμη τίποτα, αλλά σε μια υποτιθέμενη πρόταση, η απάντηση θα ήταν θετική!
Αλλά αυτή η πρόταση σαν κάπως να αργεί να έρθει. Μέχρι και πέρυσι δεν το είχες πολυσκεφτεί, ούτε σε είχε αγχώσει ιδιαίτερα, έτσι κι αλλιώς μια χαρά περνάγατε. Μετά τα γενέθλιά σου όμως, που έκλεισες τα πρώτα …άντα, λίγο κάτι άρχισε να σε τσιγκλάει μέσα σου. Και όχι μόνο μέσα σου, αλλά και απ’ έξω σου, αφού μαζί με τα “Χρόνια πολλά” η μόνη ευχή που άκουγες ήταν «Άντε και νυφούλα τώρα». Λίγο οι ευχές, λίγο η μαμά σου που αφήνει κάτι υπονοούμενα για εγγόνια και τα σχετικά, άρχισες να το σκέφτεσαι. Και πάλι όμως καμιά συζήτηση μεταξύ σας. Κανένα σημάδι που να φανερώνει ότι κάτι έχει στο μυαλό του…
Άλλη μια χρονιά πέρασε κ ακόμη σιγή επί του θέματος… «Μπορεί να θέλει να σου κάνει έκπληξη. Σε δύο μήνες έχεις και γενέθλια» είπε η κολλητή σου και σου έκλεισε το μάτι. Κάτι σκίρτησε μέσα σου, λες… να εμφανιστεί με κανένα μονόπετρο; Τα γενέθλια ήρθαν αλλά τίποτα, πέρασε και η γιορτή… η μόνη ελπίδα τώρα ήταν οι διακοπές. Κάτω από την πανσέληνο εκεί στο νησί, κάτι μπορεί να γίνει. Κάθε βράδυ παρατηρούσες προσεκτικά την κάθε του κίνηση, μήπως σήμερα, μήπως αύριο, αλλά τίποτα… το μοναδικό κουτάκι που άνοιγε ήταν το κουτάκι της μπύρας.
Μέχρι και η μαμά του άρχισε τα υπονοούμενα. Τι υπονοούμενα δηλαδή, ξεκάθαρα το είπε η γυναίκα όταν ήσασταν στο γάμο της ξαδέρφης του. Την ώρα που πήρε τη μπομπονιέρα, γύρισε και είπε «Στο δικό σας τον γάμο τα καλύτερα κουφέτα θα βάλουμε» αλλά ο γιόκας της δεν συγκινήθηκε ιδιαίτερα. Το μόνο θετικό ήταν που της απάντησε «Και ποιος σου είπε ότι θα σε ρωτήσουμε τι κουφέτα θα βάλουμε»;
Μήπως ήρθε η ώρα να ξεκινήσεις εσύ μια κουβέντα; Να δούμε τι σκέφτεται βρε αδερφέ. Θέλει γάμο, δεν θέλει, μήπως έστω μόνο πολιτικό; ή έστω κάτι μεταξύ σας. Το ότι σε θέλει, αυτό είναι ξεκάθαρο. Φαίνεται στη συμπεριφορά του, στα λόγια του. Μέσα στα μάτια σε κοιτάει και γενικά δεν σου χαλάει χατίρι. Αλλά για το θέμα γάμος κρατάει μια απόσταση. Φοβάσαι όμως, αν του μιλήσεις για γάμους και πανηγύρια μήπως νιώσει πίεση και αλλάξει τη συμπεριφορά του. Μήπως τελικά το μονόπετρο είναι λίγο υπερεκτιμημένο; Μήπως να μείνουμε έτσι όπως είμαστε και βλέπουμε αργότερα; Εντάξει δεν μας πήραν δα και τα χρόνια!
Συντάχθηκε από Χρύσα