Είμαι παντρεμένη με τον Κώστα, εδώ και 8 χρόνια κι έχω ένα γιο 6 ετών, τον Άγγελο. Εργαζόμαστε πολύ και οι δύο κι ευτυχώς έχουμε κοντά μας τη μητέρα μου, που μας βοηθάει με τον μικρό. Απ’ την πρώτη στιγμή, στάθηκε στο πλάι μας κι έδωσε όλη την αγάπη και την βοήθειά της στην οικογένειά μου, γιατί αν περιμέναμε απ’ την πεθερά μου…
Η μαμά μου, είναι ο φύλακας άγγελος μας! Απ’ την στιγμή ειδικά που γεννήθηκε ο γιος μας, η συμβολή της είναι ανεκτίμητη! Νομίζω πως δεν θα τα καταφέρναμε χωρίς εκείνη! Κρατάει το μικρό όταν δουλεύουμε, τον πηγαίνει στο σχολείο, μαγειρεύει, καθαρίζει το σπίτι… Δεν είναι ότι βαριέμαι να τα κάνω μόνη μου, αλλά αφού προθυμοποιείται, με βολεύει κι εμένα, ούτως ή άλλως δεν θα προλάβαινα να τα κάνω όλα!
Κάθε καλοκαίρι, με τον Κώστα καταφέρνουμε και ξεκλέβουμε τουλάχιστον 2 βδομάδες για να πάμε κάπου. Το διάστημα αυτό, είμαστε και οι δύο τόσο κουρασμένοι που το μόνο που θέλουμε είναι να ηρεμήσουμε, να ξενοιάσουμε και να ξεκουραστούμε. Όσο ο Άγγελος φυσικά ήταν μικρότερος, αυτό θα ήταν αδύνατο, αν δεν είχαμε τη μαμά μου! Γι’ αυτό το λόγο και κάθε χρόνο από τότε που γεννήθηκε ο μικρός, πάμε διακοπές όλοι μαζί! Ο Κώστας, ο Άγγελος, η μαμά μου κι εγώ!
Ο Κώστας δεν έδειχνε να έχει πρόβλημα μ’ αυτό! Η μαμά, κοιμόταν στο ίδιο δωμάτιο με τον Άγγελο, άρα μπορούσαμε να κοιμηθούμε ήσυχοι, όσο θέλαμε και… να μείνουμε και μόνοι! Κρατούσε τα βράδια το μωρό στο ξενοδοχείο και μπορούσαμε άνετα να βγούμε. Τα μεσημέρια που το μωρό ήθελε να κοιμηθεί, μπορούσα να πάω με τον Κώστα στη θάλασσα χωρίς άγχος… Επιπλέον, κι η μαμά μου χαιρόταν την παρέα μας, γιατί από τότε που χάσαμε το μπαμπά μου, μόνο εμάς έχει (είμαι μοναχοκόρη). Άσε που κι ο γιατρός της συνέστησε να κάνει μπάνια το καλοκαίρι…
Φέτος όμως, ο Κώστας άρχισε να… τσινάει! Θέλει λέει επιτέλους (!!!) να πάμε κάπου μόνοι μας, σαν οικογένεια! Δηλαδή η μαμά μου τον ενοχλεί; Δεν κατάλαβα! Όταν ντερλικώνει τα παστίτσια και τους μουσακάδες δεν τον είδα να διαμαρτύρεται! Όταν μας κρατάει το παιδί για να βγαίνουμε είναι καλή; Όταν του σιδερώνει τα πουκάμισα και του κάνει την τέλεια τσάκιση στο παντελόνι, δεν είδα να γκρινιάζει! Δηλαδή τι τον ενοχλεί να έρθει μαζί μας να κάνει κι αυτή κανένα μπανάκι η καημένη; Άσε που η μαμά μου έχει γενέθλια την ίδια μέρα με τον Άγγελο! Τόσα χρόνια σβήνουν μαζί τα κεράκια στην τούρτα κι εκείνη τη μέρα (14 Αυγούστου) είμαστε πάντα διακοπές! Το ‘χω σε καλό… σαν μια παράδοση που ξεκίνησε απ’ την κλινική που γέννησα ακόμα…
Δεν καταλαβαίνω τι τον έχει πιάσει! Γιατί θέλει να την στεναχωρήσει την καημένη; Εκείνη κάνει τόσα για μας! Είναι σωστό να της φερθούμε μ’ αυτό τον τρόπο; Μετά την διαφωνία που είχαμε με τον Κώστα, δεν ξέρω τι να κάνω! Η μαμά μου, με ρώτησε ήδη τι σκεφτόμαστε για τις καλοκαιρινές διακοπές και απέφυγα διακριτικά να της απαντήσω. Έχω ειλικρινά έρθει σε πολύ δύσκολη θέση…
Συντάχθηκε από Σοφία - Χρύσα - Κική