Πόσες φορές δεν σκεφτήκαμε “Αυτό δεν θα το αφήσω να περάσει έτσι! Θα πάρω εκδίκηση!”; Στοίχημα πως απ’ τις φορές που το σκεφτήκαμε, δεν το κάναμε ούτε τις μισές. Αυτές τις λίγες λοιπόν φορές, που εντέλει κάναμε την εκδίκηση πράξη, τι γεύση αλήθεια μας άφησε στο στόμα;
Ας το παραδεχτούμε… η κακία στον κόσμο μας σήμερα περισσεύει! Το γιατί δεν θα το εξετάσουμε (τώρα τουλάχιστον) κρατάμε όμως ως δεδομένο ότι ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να μην αντιμετωπίσεις στη ζωή σου κάποια κατάσταση που να σε φέρει στα όριά σου και να σε κάνει να σκεφτείς να ανταποδόσεις. Ειδικά όταν το χτύπημα που δεχτείς, θεωρήσεις πως ήταν άδικο και κάτω απ’ τη μέση, νιώθεις 8 λαμπάκια νέον ν’ αναβοσβήνουν στο κεφάλι σου, σχηματίζοντας τη λέξη Ε-Κ-Δ-Ι-Κ-Η-Σ-Η!
Κάπου είχα διαβάσει ότι “η ζωή είναι κύκλοι… όμορφοι μικροί κύκλοι… Η ζωή στο τέλος θα σου σερβίρει αυτό που σου αξίζει”. Έσω καλός και θα λάβεις καλοσύνη στο τέλος, έσω άθλιος και θα τα πληρώσεις όλα… με το λογαριασμό… Όμορφο δεν ακούγεται; Άλλοι το λένε κάρμα, άλλοι ισορροπία του σύμπαντος, άλλοι θεία δίκη… Είναι πραγματικά θεραπευτικό να το πιστεύεις αυτό… σίγουρα σε ηρεμεί και σε βγάζει απ’ την άσχημη θέση να πρέπει να αποδώσεις εσύ δικαιοσύνη, μιας και θα το κάνει μια ανώτερη δύναμη για σένα!
Το παραπάνω, όσο όμορφο κι αν ακούγεται δεν πείθει πολλούς! Κι αυτοί που δεν πείθονται, θα πάρουν οι ίδιοι την εκδίκησή τους. Άλλοι θα λειτουργήσουν παρορμητικά και εν θερμώ κι άλλοι θα το σχεδιάσουν καλά, θα το μελετήσουν και ίσως πιστεύοντας στο “η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο” θα “χτυπήσουν” την κατάλληλη για εκείνους στιγμή. Και μετά; Θα νιώθουν δικαιωμένοι μετά; Θα είναι γλυκιά απ’ την εκδίκηση η γεύση στο στόμα τους; Τώρα που “λέρωσαν” τα χέρια, την ψυχή και το μυαλό τους νιώθουν πιο όμορφα;
Έχω δει καλούς ανθρώπους να βασανίζονται σκληρά ως το τέλος της ζωής τους. Έχω δει άθλιους υπ-ανθρώπους να την περνάνε ζάχαρη και να μην τιμωρούνται ποτέ! Όλα αυτά με οδηγούν στο συμπέρασμα πως ούτε κάρμα, ούτε θεία δίκη, ούτε δικαιοσύνη του σύμπαντος υπάρχει… τουλάχιστον όχι σ’ αυτή τη ζωή! Απ’ την άλλη πλευρά δεν είμαι πολύ σίγουρη πως παίρνοντας τελικά εκδίκηση θα νιώθεις καλύτερα… το να λερώσω τη δική μου ψυχή με αρνητισμό και κακές σκέψεις πόσο πιο ήρεμη μπορεί να με κάνει να νιώσω;
Βέβαια όλα είναι θέμα ανθρώπου, χαρακτήρα αλλά ΚΑΙ περιστάσεων! Σε απλά ελληνικά, ΟΛΟΙ είμαστε εν δυνάμει εκδικητές! Γι’ αυτό όσο ήρεμος κι αν μας φαίνεται κάποιος… ας έχουμε το νου μας γιατί… ποτέ δεν ξέρεις!
Της Κικής Γιοβανοπούλου