Club με εκκωφαντική μουσική… όλοι σαν σαρδέλες παστωμένοι ο ένας πάνω στον άλλον… αγόρι γυρνάει το βλέμμα του και τη βλέπει… κορίτσι που μιλάει στις φίλες της… τυχαία τα μάτια της πέφτουν στα δικά του… και κάπου εκεί σταματάει η μουσική γι’ αυτούς τους δυο… αντίθετοι πόλοι μαγνητών τα βλέμματά τους… δεν υπάρχει πια κόσμος τριγύρω τους… είναι μόνο οι δυο τους… χιλιάδες πολύχρωμα πυροτεχνήματα σκάνε στην… οροφή του club… στη γωνία χασκογελάει το φτερωτό χοντρό μωρό του έρωτα που διάλεξε αυτούς, για να ρίξει το βέλος του… Όπερ και εγένετο! Αγόρι ερωτεύτηκε κορίτσι… κορίτσι ερωτεύτηκε αγόρι… Αυτό είναι κεραυνοβόλος έρωτας… ή μήπως απλά γλυκανάλατη σκηνή ρομαντικής comedy made in Hollywood?
Μα σοβαρά τώρα πιστεύει κανείς αυτές τις μπούρδες;;; Όπα όπα… πριν αρχίσεις το λιθοβόλημα πρέπει πρώτα να μ’ ακούσεις! “Πάταξον μεν, άκουσον δε!” τάδε έφη Ευρυβιάδης (ν’ ανοίγουμε και κανένα βιβλίο!). Να μου πεις ότι αγόρι μπάνισε κορίτσι για τα ωραία του τα μάτια (και όλα τα υπόλοιπα) ναι! Να μου πεις ότι κορίτσι βλεφάριασε πλάτες και κοιλιακούς αγοριού και γούσταρε, ναι! Αλλά να ερωτευτούν; Έτσι;;; Χωρίς ν’ ανταλλάξουν ούτε λέξη;;;
Τι είναι ο έρωτας; 4 αμυγδαλωτά μάτια και 2 σετ σφιχτών κοιλιακών; 2 στητά οπίσθια και 4 στρωτές σειρές από κατάλευκα δόντια; Γιατί με την πρώτη ματιά τι άλλο θα δεις; Δεν είναι ο έρωτας η μυρωδιά του σώματος, η χροιά της φωνής και τα vibes στο άγγιγμα; Δεν είναι ο έρωτας το μοίρασμα των σκέψεων, τον ονείρων και των στόχων; Δεν είναι ο έρωτας η λάμψη που γεμίζει τα μάτια σου όταν ο άλλος λέει το όνομά σου και οι καρδούλες στις οποίες παραπέμπει το σχήμα των ματιών σου (ως cartoon) όταν τον βλέπεις να γελάει;
Όλα αυτά που τα κατάφερες μάνα μου με το πρώτο βλέμμα; Ούτε ο Τσακ Νόρρις!!!
Της Κικής Γιοβανοπούλου