1997. Ο Σπύρος Σπυράκος τραγουδάει τους στίχους του Θεόδωρου Φώντα και γίνεται τρελή επιτυχία (viral στα νεο-ελληνικά)! Κι αν δεν τραγουδήθηκε! Κι αν δεν χορεύτηκε! Πόση αλήθεια όμως κρύβεται σ’ αυτούς τους στίχους;
Ας μιλήσουμε για την Τούλα. 4 χρόνια ήταν με τον Περικλή! 4 χρόνια κώλος και βρακί! Μιλάμε για μεγάλο έρωτα! Ήρθε όμως η στιγμή που ο Περικλής άρχισε λίγο να βαριέται, να μην ασχολείται, να μην την προσέχει όπως παλιά, να έχει συνέχεια νεύρα… Προφασιζόταν προβλήματα κι εξαφανιζόταν για ώρες! Τελικά τα προβλήματά του είχαν όνομα. Στέλλα. 1,70 και κορμί λαμπάδα η Στέλλα και κάπως έτσι έληξε άδοξα ο μεγάλος έρωτας Τούλας – Περικλή…
Κι έπεσε ως είθισται η Τούλα στα πατώματα κι έκλαψε και τον καταράστηκε και τον παρακάλεσε κι όλα αυτά τα χαριτωμένα. Κι έπεσαν κι οι κολλητές της από δίπλα να την βοηθήσουν, να της παρασταθούν και να της πουν και κάποια στιγμή ότι πρέπει να πάει παρακάτω! “Ο έρωτας με έρωτα περνάει Τούλα μου!” της πιπιλούσαν συνεχώς το μυαλό! Είδε κι απόειδε η Τουλίτσα ότι δεν μπορεί να βγάλει τον Περικλή απ’ το μυαλό της κι άρχισε να πηγαίνει κόντρα στον εαυτό της τον ίδιο! Κι έβαλε και τα μίνι της κι έβαλε και τα αιλάινερ της κι έβαψε και το μαλλί ξανθό! Και κάπου εκεί γνώρισε το Στάθη. Κούκλος ο Στάθης κι έριχνε κι ένα κεφάλι στον προκομμένο τον Περικλή. Και την έφτυναν οι κολλητές για την καλή της τύχη! “Στα μάτια σε κοιτάζει Τούλα μου!” να της λένε. Και “Είδες τελικά που είχαμε δίκιο;;;”…
Κι όμως η Τούλα δεν ένιωθε όπως παλιά. Ναι, κούκλος ο Στάθης και στα μάτια την κοιτάει αλλά κάτι της έλειπε… Να φταίει που είναι τόσο οργανωτικός; Να φταίει που φοράει αυτή την κολόνια που δεν της αρέσει καθόλου; Να φταίει που δεν είναι ΠΑΟΚ; Να φταίει που… δεν είναι ο Περικλής; Της έλειπε ο Περικλής. Κι ας έβριζε πολύ κι ας μη χώνευε τη μάνα της κι ας ήταν της τελευταίας στιγμής. Δεν τον είχε ξεπεράσει ακόμη. Το προσπάθησε, αλλά δεν…
1 μήνα μετά τον χώρισε τον Στάθη. Και ξανάγινε μελαχρινή. Κι έμεινε μόνη. Και ξαναέκλαψε. Και φωτογραφίες με τον Περικλή έσκισε (αυτές που είχαν απομείνει) και σκέφτηκε και ξανασκέφτηκε κι αναδιοργανώθηκε και το δούλεψε μέσα της και σιγά σιγά ξαναέγινε η Τούλα που ήταν π.Π. (προ Περικλή). Και κάπως έτσι, μετά από καιρό άρχισε ξανά να χαμογελάει. Τότε ήταν πραγματικά ελεύθερη, χωρίς το παρελθόν να την τραβάει πίσω, χωρίς να κλαίει στο άκουσμα του “τραγουδιού τους”. Και σ’ εκείνο το σημείο ήταν που γνώρισε το Νίκο. Όχι τόσο ψηλός ή κούκλος όσο ο Στάθης, αλλά γλυκός και τρυφερός και παοκτσής! Κι είναι μαζί 5 χρόνια τώρα…
Ο έρωτας, ο πραγματικός έρωτας δεν θέλει αντικαταστάτη για να περάσει. Όταν πέσεις στο βούρκο, πρέπει να βγάλεις τα χέρια σου για να τραβηχτείς στην επιφάνεια. Μόνος σου. Αν περιμένεις από άλλον να σε βγάλει, σίγουρα θα του γεμίσεις τα χέρια γρατζουνιές κι αν δεν βοηθήσεις κι ο ίδιος, μάλλον θα πνιγείς τελικά! Δώσε χρόνο στον εαυτό σου, όλα περνάνε. Θα το δεις…
Της Κικής Γιοβανοπούλου