Οι εποχές που μάλωνες με τ’ αγόρια της τάξης γιατί κλότσησαν την τσάντα της Κατερινούλας έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η Κατερινούλα έχει γίνει πια δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και αμφιβάλλω αν θυμάται έστω το όνομά σου. Απ’ την άλλη σήμερα είσαι “κολλητή” με την Εύη, η οποία δουλεύει στο διπλανό γραφείο. Επίσης κάνεις παρέα με την Μάρθα που τα παιδιά σας πηγαίνουν μαζί στο κολυμβητήριο και με την Εβελίνα που είναι ξαδέρφη του άντρα σου και τα μικρά σας είναι πάνω κάτω στην ίδια ηλικία…
Αλήθεια… τι είναι φιλία; Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης όριζε τη φιλία ως “μια ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα”. Πόσοι πιστεύουν σήμερα πως μπορεί κάτι τέτοιο να ισχύει; Σε μια εποχή που ο καθένας κοιτάει την πάρτη του, που ο κόσμος μας περιορίζεται πια στους 4 τοίχους του μοντέρνου σαλονιού μας και που τα “Χρόνια Πολλά” στον “αγαπημένο” μας φίλο, έχουν γίνει από επίσκεψη με κρασάκι στα ξαφνικά, πολύχρωμο στάτους στο χρονολόγιο του… σ’αυτόν ακριβώς τον κόσμο υπάρχει άλλο σώμα στο οποίο κατοικεί η μισή ψυχή σου;
Χμ… τι είναι φιλία; Φιλία είναι να ακυρώνεις την εκδρομή στη Χαλκιδική γιατί η κολλητή σου κλαίει και οδύρεται για τον Μάκη που την έφτυσε (ξανά). Φιλία είναι να καμαρώνεις σαν γύφτικο σκεπάρνι που η κολλητή σου πήρε προαγωγή (χωρίς να τρως τα λυσσακά σου γιατί δεν είσαι στη θέση της). Φιλία είναι να είσαι έτοιμη να τα βάλεις μ’ όλους, υπερασπιζόμενη την κολλητή κι ας ξέρεις ότι είχε άδικο (της τα ψάλλεις στο δρόμο της επιστροφής). Φιλία είναι να αφήνεις στην άκρη τα δικά σου προβλήματα (δεν βρίσκεις γκόμενο, δεν πέτυχε η βαφή) και να είσαι εκεί ΟΠΟΤΕ χρειαστεί για να της κρατάς το χέρι. Φιλία είναι να της λες “Μ’ αυτό είσαι ΘΕΑ!!! Να το πάρεις” αλλά και “Μην τολμήσεις κι αγοράσεις ΑΥΤΗ τη φούστα!!!” και να τα εννοείς και τα δυο!
Φιλία δεν είναι να κουνάς συγκαταβατικά το κεφάλι όσο σου εξιστορεί τα προβλήματά της κι εσύ να σκέφτεσαι ότι σε λίγο θ’ αρχίσει το τούρκικο (Χριστέ μου τι decadence!!!) και θα χάσεις την αρχή. Φιλία δεν είναι να σου λέει τα μυστικά της κι εσύ να τρέχεις και να τα διατυμπανίζεις παντού. Φιλία δεν είναι να την θυμάσαι μόνο όταν χρειάζεσαι κάτι (εκείνο το μικρό μαύρο τσαντάκι με τις ασορτί γόβες, να σε πετάξει μέχρι το αεροδρόμιο ή να σου δανείσει 50 ευρώ). Φιλία δεν είναι να θεωρείς δεδομένα όσα (βλακωδώς μάλλον) σου προσφέρει απ’ την καλή της την καρδιά ενώ εσύ μ’αυτά κοστολογείς αυτή τη σχέση.
Πόσοι από μας σήμερα μπορούν να πουν ότι η ψυχή τους κατοικεί σε 2 σώματα; Πόσοι από μας μπορούν να πουν ότι αγαπούν ανιδιοτελώς τον φίλο τους; Ότι χαίρονται γι’ αυτόν ειλικρινά όταν πετυχαίνει κάτι; Ότι συμπάσχουν αληθινά με τα προβλήματά του; Ότι ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνουν το τι σκατά έχει στο κεφάλι του και φέρεται έτσι, είναι εκεί για να συζητήσουν ξανά και ξανά τα ίδια, να δώσουν συμβουλές που ξέρουν πως δεν θα εισακουστούν ποτέ; Που μπορούν να πουν πως ότι κι αν γίνει, ξέρουν ότι υπάρχει ένας άνθρωπος που θα είναι δίπλα τους και στα πιο μεγάλα ζόρια;
Υπάρχει άραγε φιλία σήμερα;
Της Κικής Γιοβανοπούλου
Μία απάντηση στο “Υπάρχει φιλία σήμερα;”
Υπάρχει, υπάρχει..Σπάνια όσο ένα λουλούδι που βρίσκεις σε ερήμους, η κατά την αριστοτέλειο ερμηνεία αλλά υπάρχει.. Στις άλλες της μορφές, όπως τις περιγράφεις τόσο παραστατικά, τις συναντάει συναντάει κανείς πολύ πιο συχνά..Ναι, υπάρχει! Ποιός λέει οτι έχουν χαθεί τα πολύτιμα στους καιρούς μας;;Ναι, μπορεί να κυκλοφορούν πολλά πλαστικά αλλά αν ο όποιος από μας δεν αναλώνεται φορώντας τα και καταναλωνοντας, του μένει ο χρόνος να βρει και να καλλιεργήσει το δικό του πολύτιμο. Με την καλησπέρα μου!