Υπάρχουν κάποιες σχέσεις, φιλικές ή ερωτικές, που είναι καρμικές… Σαν όλα να συνωμότησαν για να συναντηθούν αυτοί οι 2 άνθρωποι την κατάλληλη στιγμή. Άνθρωποι που μπορεί να είναι τελείως διαφορετικοί μεταξύ τους κι όμως κουμπώνουν μ’ έναν τρόπο παράξενο, δύσκολο να περιγραφεί με λόγια.
Μπορείς να τους καταλάβεις εύκολα, είναι αυτοί που μπορούν να συνεννοηθούν χωρίς να χρειάζεται να πούνε πολλά. Μιλάνε με βλέμματα κι αυτά τους τα βλέμματα λένε τα πάντα! Ανάμεσα σ’ αυτά τα βλέμματα δεν χωράνε πολλά λόγια!
Δεν έχει σημασία πόσο καλά γνωρίζονται, σημασία έχει πως ξεκαρδίζονται ταυτόχρονα με μια μόνο γκριμάτσα, πως στα ζόρια ξέρουν να είναι εκεί μ’ έναν μαγικά μοναδικό τρόπο κι ας τους χωρίζουν χιλιόμετρα! Είναι αυτοί οι άνθρωποι που για όσο καιρό κι αν χαθούν, όταν ξαναβρεθούν είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα…
Δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί ώστε να έχουν βιώσει μια τέτοια σχέση. Αν την έζησες και για κάποιο λόγο την έχασες, ξέρεις πολύ καλά πως το κενό που άφησε δεν πρόκειται να αναπληρωθεί ποτέ. Σαν ένα παζλ που του λείπει ένα κομμάτι, ένα κομμάτι που θα έχει πάντα την αποκλειστικά δική του θέση μέσα σου. Αν μπορείς, πιάστο και βάλτο πάλι στη θέση του, αν όχι… κράτα σαν φυλαχτό αυτά που σου δίδαξε και χαμογέλα που τουλάχιστον το έζησες…
Της Κικής Γιοβανοπούλου