«Έφυγεεεεεεεε…» ακούω την Κατερίνα να κλαψουρίζει απ’ την άλλη πλευρά της γραμμής! «Για πού;;;;;;;» ρωτάω μπουκωμένη με ένα κομμάτι μπουγάτσα με κρέμα (δίαιτα από Δευτέρα) «Για Αθήνα!» μου απαντάει σοβαρά «Ε σπίτι του πήγε, τι περίμενες?» απαντάω ενώ ταυτόχρονα μετανιώνω την ώρα και τη στιγμή που δεν κατάπια την υπόλοιπη μπουγάτσα (μαζί με το χαρτί), γιατί μ’ αυτή την (εύλογη κατ ‘ εμέ) ερώτηση άνοιξα τους ασκούς του Αιόλου! Κλείσαμε το τηλέφωνο 3 ½ ώρες αργότερα….
Και ιδού το θέμα μας σήμερα! Με λίγα λόγια (γιατί όταν γράφω πολλά με μαλώνουν – και τι να κάνω η κακομοίρα που έχω τον ασταμάτητο;;;;)
ΝΑΙ
- Αν η απόσταση είναι αναγκαία για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (πχ σπουδές, στρατιωτικό, μετάθεση για ορισμένο χρόνο κτλ)
- Αν η μετάβαση από τον έναν στον άλλον μπορεί να γίνει σχετικά εύκολα και όσο το δυνατόν οικονομικότερα (ακόμη δεν βγήκαμε απ’ τα μνημόνια)
- Αν υπάρχει δυνατότητα (για έναν απ’ τους δύο) μετακόμισης στο άμεσο (καλά ίσως και έμμεσο) μέλλον
ΟΧΙ
- Αν λόγω δουλειάς, οικονομικού ή συζύγου (έλεος οι παντρεμένες πια!) δεν είναι εύκολο να κάνετε ταξιδάκια στο έτερον ήμισυ
- Αν οι συνθήκες της ζωής σας, κάνουν την μετακόμιση και για τους δυο αδύνατη
- Αν είστε Κριός, Σκορπιός ή Ιχθύς! (βασιλιάδες της ζήλιας σου λέει – δεν φταίω εγώ! Οι αστρολόγοι!)
Όλες οι σχέσεις έχουν τα υπέρ και τα κατά τους αλλά οι σχέσεις από απόσταση είναι ένα level (καλά ίσως και δύο) πιο δύσκολες. Χρειάζεται πολύ αγάπη, πολύ υπομονή κι επιμονή και πολύ γερό στομάχι για ν’ αντέξει. Ευχή μου; Ν’ αντέξει μόνο αν πραγματικά αξίζει…
Της Κικής Γιοβανοπούλου